ΠΡΩΤΑΚΙΑ: 2012

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Αγαπημένα μου Ζουζουνάκια,

ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ

Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ!

Με αγάπη

Μαριορή

Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΟΤΕΝΙΟΥ

Ο Καροτένιος έκανε μια καρτούλα χριστουγεννιάτικη.

Τι έλεγε η κάρτα του; Έλεγε:

Αγαπημένη μου Μαριορή,

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Με όλη μου την αγάπη

Καροτένιος

_____________________

Κάνε κι εσύ καρτούλες χριστουγεννιάτικες για όσους αγαπάς!

Διάβασε κι άλλες ιστορίες του Καροτένιου εδώ:

http://faros.fforumfree.com/t612-topic#3026

όπως για ΤΟ ΕΛΑΤΟ ΤΟΥ ΚΑΡΟΤΕΝΙΟΥ και πολλές άλλες!

Αύριο ο Καροτένιος θα φύγει για την Αθήνα μαζί με τη Μαριορή. Θα περάσει εκεί τις γιορτές. Στη Νέα Σμύρνη. Και θα σας γράφει τα νέα του στο φόρουμ της τάξης. Θα χαρεί πολύ όταν γυρίσουμε όλοι από τις διακοπές, στις 8 Ιανουαρίου 2013, να διαβάσει και τα δικά σας νέα. Δεν έχετε παρά να αρχίσετε να γράφετε ημερολόγιο. Μικρές δηλαδή ιστορίες σαν και αυτές που γράφει ο Καροτένιος. Ιστορίες που θα λένε πώς περνάτε την κάθε μέρα.

Μπορείς αν θέλεις να στείλεις τις ιστορίες που θα γράψεις στον Καροτένιο και με τον υπολογιστή σου. Δεν έχεις παρά να του στείλεις e-mail...

mlampridoy@yahoo.gr

Ή να ζητήσεις από τους γονείς σου να γραφτούν ως μέλη στο φόρουμ της τάξης και να τις ανεβάσουν εκεί.

Ζ, ζ όπως λέμε ζίνιες!

ΖΙΝΙΕΣ

Ζίνιες από τον κήπο της Μαριορής.

Ζίνιες άσπρες, ζίνιες ροζ, κόκκινες, πορτοκαλί.

Ζίνιες αμέτρητες!

Κι όλες με κίτρινα μικρά ανθάκια στη μέση:

Πο πο! έλεγε ο Καροτένιος:

"Με ζάλισαν τόσες πολλές ζίνιες!"

________________________________

Διάβασε και άλλες μικρές ιστορίες της Μαριορής και του Καροτένιου (για να εξασκηθείς στην ανάγνωση) στο φόρουμ της τάξης:

http://faros.fforumfree.com/t612-topic

Είναι όλες γραμμένες με γραμματάκια που έχεις κιόλας διδαχτεί!

Μπορείς έτσι να μάθεις να γράφεις κι εσύ τις δικές σου μικρές ιστορίες. Θα χρειαστείς ένα τετράδιο, ένα Ημερολόγιο. Φρόντισε να είναι όμορφο και να αντέξει για πολλά χρόνια! Γιατί κάποτε, όταν μεγαλώσεις, θα το διαβάζεις και θα καμαρώνεις για τις πρώτες ιστορίες που έγραψες.

Στο ημερολόγιο μπορείς να κολλήσεις φωτογραφίες, κάρτες, αυτοκόλλητα, να φτιάξεις δικές σου ζωγραφιές.

Μπορείς επίσης να ζητήσεις από τους γονείς σου, τους παππούδες σου, τα μεγαλύτερα αδερφάκια σου και τους φίλους σου, να σου γράψουν κάτι στο ημερολόγιό σου.

Μια καλή ιδέα για να ξεκινήσεις ημερολόγιο είναι να γράψεις τι έκανες σήμερα. Ποιο γράμμα έμαθες στο σχολείο. Ποιες λεξούλες αρχίζουν από το γράμμα αυτό. Ή τι φαγητό έφτιαξε η μαμά, τι παιχνίδια έπαιξες, τα ονόματα των φίλων σου και πολλά άλλα.

Όπου δυσκολευτείς στο γράψιμο, ζήτα τη βοήθεια της μαμάς και του μπαμπά.

Και να θυμάσαι: Δεν έχει σημασία η ορθογραφία αλλά να διαβάζεται σωστά η ιστορία που θα γράψεις. Να είναι δηλαδή σωστή στο άκουσμα, αφού ορθογραφία δεν έχεις ακόμη μάθει... Να το θυμίζεις αυτό και στους γονείς σου, πως στις πρώτες αυτές ιστορίες δε μας ενδιαφέρει η ορθογραφία! Γίνεται για εξάσκηση στη γραφή και θέλουμε να καλλιεργήσουμε την αγάπη στο γράψιμο. Έτσι η κυρα - σβηστήρα να μείνει στην κασετίνα και μόνο το μολύβι να πιάσει δουλειά!

Δε μας ενδιαφέρει επίσης να γράψουμε πολλά. Ας γράψουμε έστω και μία προτασούλα την ημέρα. Πρώτα τη λέμε φωναχτά στη μαμά ή στον μπαμπά και μετά ξεκινάμε να τη γράψουμε.

Τις προτασούλες τις κάνουμε ή τελείως μόνοι μας ή σχολιάζοντας μια φωτογραφία ή απαντώντας σε ερωτήσεις των μεγάλων (προφορικές ή και γραπτές μέσα στο ημερολόγιο οι ερωτήσεις) Πχ

- Ποιο γράμμα μάθατε σήμερα στο σχολείο;

- Σήμερα μάθαμε το Ζ,ζ.

- Ποιο λουλούδι αρχίζει από ζ;

- Ζίνια.

- Πες ένα όνομα από Ζ.

- Ζέτα.

- Τι είναι γλυκό, άσπρο και αρχίζει από ζ;

- Ζάχαρη!

Έτσι θα μάθεις σιγά σιγά και να εκφράζεσαι αλλά και να επικοινωνείς με τους άλλους και με γραπτό λόγο. Όπως έμαθες πριν από μερικά χρόνια να μιλάς προφορικά την ελληνική γλώσσα.

Χ όπως λέμε Χριστούλης και Χριστούγεννα. Και ποιο ήταν αυτό το μικρό παιδί...

Το μικρό παιδί

Ποιο νά 'ναι αυτό το μικρό παιδί
που η Παναγιά κρατάει
το νανουρίζει το τραγουδεί
και τρυφερά το κοιτάει.

Είναι ο μικρός Χριστός
που ήρθε ανάμεσά μας.
Αγάπη είναι και φως
κι ελπίδα στην καρδιά μας.

Ποιο νά 'ναι αυτό το μικρό παιδί
που οι Μάγοι δώρα φέρνουν.
Χρυσό, λιβάνι, μυρτιάς κλαδί
και τα ουράνια γέρνουν.

Ποιο νά 'ναι αυτό το μικρό παιδί
που ήρθε ανάμεσά μας.
Χαράς εσήμανε γιορτή
στον ουρανό ένα αστέρι.
περιστέρι φτερούγισε μ' άσπρα φτερά.

What child is this

Ohh, oh, ohh, oh, ohh, oh
Ohh, oh, ohh, woo, woo

What child is this
Who laid to rest
On Marys lap is sleeping?

Oh, whom angels greet
With anthems sweet
While the good shepherds
Watch our keeping
Mmm

So bring Him incense, gold and myrrh,
Come peasant, king to own Him
The King of kings salvation brings,
Let loving hearts enthrone Him
Ohh

This, this is Christ the King,
Whom shepherds guard and Angels sing;
Haste, haste, to bring Him laud,
The Babe, the Son of Mary.

For raise, for raise this song on high
His mother sings her lullaby
Oh joyful, joyful Christ is born
The Babe, the Son of Mary (Mary)

What child is this
What child is this (what child is this yeah)
This, this is Christ the king
Whom shepherds guard and Angels sing
Haste, haste to bring him more
The Babe (oh the Babe) and the Son (and the Son) of Mary (of Mary, Mary, Mary)

_________________________

Δείτε το επόμενο βίντεο με δραματοποιημένη την ιστορία της γέννησης και μουσική υπόκρουση το υπέροχο αυτό τραγούδι:

Μπορείτε να ακούσετε και την ορχηστρική εκτέλεση στο επόμενο βίντεο και να σιγοτραγουδήσετε το "Μικρό παιδί" στα ελληνικά:

Χ όπως λέμε χαρά - τα 13 ρολόγια και τα δάκρυα της χαράς!!!

Χθες, 12 του Δεκέμβρη, το σχολειό μας παρακολούθησε στα Γιάννενα τη θεατρική παράσταση:

Τα 13 ρολόγια!

Επί σκηνής όλος ο θίασος, από κάτω οι μικροί θεατές (δεξιά μπροστά και τα Πρωτάκια) και το φινάλε του έργου που ομολογουμένως μάγεψε μικρούς και μεγάλους.

Πολλά έχουμε να πούμε για το υπέροχο έργο που παρακολουθήσαμε. Θα τα πούμε όμως αναλυτικά στο φόρουμ της τάξης και όταν νιώσουμε έτοιμοι.

http://faros.fforumfree.com/t615-topic

Προς το παρόν κρατούμε από την παράσταση τα δάκρυα της χαράς. Πολύτιμες χάντρες για το μάθημα της γλώσσας σήμερα και σε λίγες ώρες.

Χ λοιπόν. Όπως λέμε χαρά.

Σαν και τη χαρά που είδαμε να λάμπει στα μάτια των παιδιών όταν οι ηθοποιοί τα κάλεσαν στη σκηνή για αναμνηστικές φωτογραφίες:

Αλλά και θ όπως λέμε θέατρο αφού ολόκληρο το κεφάλαιο που διδασκόμαστε αυτό το διάστημα στη Γλώσσα μιλά για μια παράσταση. Ευτυχής συγκυρία που ακριβώς τώρα δόθηκε η ευκαιρία στα παιδιά μας (σε μερικά μάλιστα για πρώτη φορά στη ζωή τους) να παρακολουθήσουν θέατρο. Να βιώσουν από πρώτο ... χέρι αυτή τη χαρά που απελευθερώνει όσα το βαθύτερο είναι μας απασχολούν και βαραίνουν.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ

ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΔΩ

http://dipe.thesp.sch.gr/

Μικρές ιστορίες στο φόρουμ για εξάσκηση στην ανάγνωση

Στον ακόλουθο σύνδεσμο του φόρουμ της τάξης μας:

http://faros.fforumfree.com/t612-topic

θα βρίσκετε μικρές ιστορίες κατάλληλες να διαβαστούν από τα παιδιά.

Οι ιστορίες αυτές θα περιέχουν κάθε φορά λέξεις που τα παιδιά θα μπορούν να διαβάσουν με βάση όσα θα έχουν ήδη διδαχτεί και θα τα βοηθούν να κάνουν εξάσκηση στην ανάγνωση, δίνοντάς τους τη χαρά να διαβάσουν μοναχά τους ολόκληρες ιστορίες!

Φυσικά βρισκόμαστε δίπλα στο παιδί κατά την ανάγνωση της ιστορίας και όπου χρειαστεί του δίνουμε τη βοήθειά μας.

Τα κείμενα θα συνοδεύονται από κατάλληλες δραστηριότητες ώστε να αναπτυχθεί ευρύτερα η αναγνωστική ικανότητα των παιδιών καθώς και γενικότερα ο λόγος τους.

Γάτες και γατάκια...

Αυτή είναι η ... Σοράγια! Δηλαδή είναι ένα γατάκι που το βάφτισα Σοράγια αφού η ομορφιά του μου θύμιζε μια πανέμορφη πριγκίπισσα από την Περσία με αυτό το όνομα. Μια θλιμμένη πριγκίπισσα.

Η δική μου Σοράγια, το γατάκι, έσκασε μύτη ξαφνικά μια μέρα του καλοκαιριού στον κήπο μας. Πολύ μικρούλι, μηνών ακόμη, ήρθε από το πουθενά και ολομόναχο να προστεθεί στη γατοοικογένεια της αυλής μας.

Είχαμε κι εμείς ένα γατάκι εκείνο τον καιρό, μα ένα γατάκι ασχημούτσικο και αχαμνό. Και που μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα γι' αυτό σε μια παλιά ανάρτηση του φόρουμ:

(Μια ιστορία για μια γάτα και το γατάκι της - Κάντε κλικ ΕΔΩ για να τη διαβάσετε!)

Η Σοράγια όμως ήταν το πιο όμορφο γατί που έχω ποτέ δει, κι έχω δει πολλά αφού οι γάτες είναι η αδυναμία και η δική μου και της οικογένειάς μου. Πάντα στον κήπο μας έχουμε πολλές γάτες και γάτους και τα καλοκαίρια μας χαρίζουν και νέα γατάκια.

Να μερικά από τα γατάκια που έχουν γεννήσει οι γάτες μας. Και που τρελαίνομαι να τα βγάζω φωτογραφίες καθώς λατρεύω τις γάτες και περισσότερο ακόμη τα γατάκια!

Γατί όμως τόσο όμορφο σαν τη Σοράγια δεν έχω ξαναδεί. Και δεν ήταν τόσο η εξωτερική του ομορφιά αλλά η εξυπνάδα του και οι απίστευτες γαλιφιές του που το έκαναν ξεχωριστό. Κι ας έμεινε χωρίς μανούλα από πολύ μικρό, σας είπα και πριν ότι ξαφνικά και ολομόναχο, χωρίς τη μάνα του, ήρθε στον κήπο μας. Ίσως και γι' αυτό προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να κερδίσει την αγάπη μας. Γιατί διψούσε για αγάπη... Και κοιτάξτε εδώ τι κόλπα έκανε για να πετύχει το σκοπό του:

Να, τέτοια έβλεπα εγώ, που έτσι κι αλλιώς δε θέλω και πολύ για να αγαπήσω ένα γατί, και ξετρελάθηκα με το πιτσιρίκι δίνοντάς του και το όνομα Σοράγια.

Μα κι εκείνο δεν έχανε ευκαιρία να μου δείχνει την αγάπη του. Κοιτάξτε εδώ πώς τρίβει το κεφαλάκι του στο παπούτσι μου. Είναι η ώρα που ετοιμάζομαι να φύγω από το χωριό και να γυρίσω στην Ηγουμενίτσα. Κι εκείνο λες και καταλαβαίνει πως θα μείνει μοναχό του, προσπαθεί να με σταματήσει, να μείνω λίγο ακόμη και να παίξουμε κι άλλο...

Δυστυχώς ήταν η τελευταία φορά που είδα τη Σοράγια. Πέρυσι το Δεκέμβρη. Κατόπιν άρχισαν τα χιόνια στο χωριό και η μικρή Σοράγια ποιος ξέρει τι να απέγινε. Ίσως να βρήκε κάπου αλλού την αγάπη και τη στοργή που λαχταρούσε. Έτσι θέλω να πιστεύω. Πως είναι κάπου αλλού και κάνει χαρούμενους όσους την έχουν κοντά τους!

Όσο για μας έχουμε πάντα κοντά μας τη γριά γάτα του σπιτιού, την Γκρέτα Γκάρμπο:

που όσο και αν λείψουμε από το χωριό εκείνη βρίσκεται πάντα εκεί και μας περιμένει.

Δεν προλαβαίνουμε να πάμε και εμφανίζεται όλο χαρά κουνώντας την ουρά της...

Ως πότε όμως; Είναι πια πολύ μεγάλη. Και κάθε φορά που την αποχαιρετώ, φοβάμαι μήπως είναι και η τελευταία...

Αυτή είναι η άλλη γάτα του σπιτιού. Δεν έχει όμως όνομα. Είναι απλά η γάτα ΜΟΥ!

που με ξετρελαίνει όχι μόνο με τις γαλιφιές της αλλά κυρίως με τις πόζες που παίρνει, τις σχεδόν ανθρώπινες τολμώ να πω:

Σ' αυτή τη γάτα δεν μπορώ να δώσω όνομα. Έτσι κι αλλιώς θα της ήταν άχρηστο αφού είναι τόσο ανεξάρτητη και απρόβλεπτη που κάθε τόσο αλλάζει και γιατάκι και συνήθειες! Να, φέτος το καλοκαίρι μας πούλησε για το γείτονα! Ούτε μια φορά δεν καταδέχτηκε να κατεβεί στην αυλή μας. Εκεί γέννησε και τα νέα της γατιά και καλοπερνούσε τρώγοντας και πίνοντας! Βλέπετε και ο γείτονάς μας αγαπά κι αυτός πολύ τις γάτες. Και όταν εμείς λείπουμε φροντίζει να ταΐζει και τα δικά μας τα αδέσποτα. Και το ίδιο κάνουμε κι εμείς όταν ο γείτονας ανεβαίνει στην Αθήνα. Το πρόβλημα είναι όταν λείπουμε όλοι. Και κυρίως όταν κυκλοφορούν στο χωριό μερικοί μερικοί που δε χωνεύουν τις γάτες.

Την κακία τέτοιων ανθρώπων πλήρωσε με την ίδια του τη ζωή ετούτος ο γατούλης, ο Γιος του Κεν.

Χρόνια και χρόνια γάτος του σπιτιού μας και ο αγαπημένος της Γκρέτα Γκάρμπο. Πάνε τρία χρόνια που τον χάσαμε. Και δυστυχώς, όπως μάθαμε, από χέρι "ανθρώπου"...

Ειλικρινά απορώ πώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν αγαπούν τα ζώα. Και απορώ ακόμη αν τους ταιριάζει να λέγονται άνθρωποι...

Τώρα πια ο πάτερ φαμίλιας του κήπου μας είναι αυτός ο μαύρος γάτος.

Και μαύρο, κατάμαυρο, ήταν και το γατάκι που γέννησε φέτος η Γκρέτα Γκάρμπο!

Ε, δε θέλει και πολλή φαντασία ποιος είναι ο πατέρας!

Μπροστά ο μπαμπάς και πίσω του, κρυμμένο μέσα στην αμπέλοψη, το μικρό γατάκι. Ο Ώτος ο Αφρικανός! Έτσι το βαφτίσαμε χάρη σε δυο τουφίτσες που έχει πίσω από τα αυτάκια του, σε χρώμα άσπρο. Και που μας θύμισαν το μοναδικό ζώο που αρχίζει από Ω, τον ώτο!!! Τον Ώτο τον Άσιο, δηλαδή τον Μπούφο, ενώ Ώτος ο Σκωψ λέγεται ο Γκιώνης. Ε, το γατάκι μας για να δηλώνεται και το κατάμαυρο κατά τα άλλα τρίχωμά του, το βαφτίσαμε Ώτο Αφρικανό! Τι σημαίνει Ώτος; Αυτιάς!!!

Και ιδού ο Ώτος ο Αφρικανός με τη μαμά του, τη Γκρέτα Γκάρμπο.

Θα τα καταφέρει άραγε ο μικρούλης Ώτος να βγάλει τον άγριο χειμώνα; Όσο είναι εκεί ο γείτονάς μας είναι σίγουρο πως θα βρίσκει λίγο φαγάκι... Μετά θα πρέπει μοναχός του να κυνηγήσει την τροφή του. Κανένα ποντικάκι στις παλιές καλύβες του χωριού, κανένα πουλάκι... Ναι, ξέρω, είναι κρίμα να χάσουν τη ζωή τους τα ποντικάκια και τα πουλάκια για να ζήσει ο Ώτος. Μα τι να κάνουμε; Έτσι τα έφτιαξε η φύση τα ζωάκια. Να τρώνε το ένα το άλλο για να επιβιώσουν. Είναι ο νόμος της φύσης αυτός και η φύση είναι παντοδύναμη...

Εξάλλου κι εμείς οι άνθρωποι γι' αυτό συμμαζεύουμε γατούλες. Ειδικά στα χωριά. Για να μας γλιτώνουν από τα ποντίκια αλλά και από τα φίδια! Εμείς δηλαδή τις ταΐζουμε και τις φροντίζουμε κι εκείνες μας προστατεύουν!

Το σύμβολο της πρόσθεσης - εποπτικοποίηση διδασκαλίας

Το σύμβολο της πρόσθεσης, το γνωστό στους μεγάλους +, αποτέλεσε σήμερα αντικείμενο διδασκαλίας στα Μαθηματικά. Ο λογοτέχνης και ο ζωγράφος μάς παρουσίασαν προσθέσεις στις δικές τους γλώσσες και εμείς βοηθήσαμε το μαθηματικό να τις περιγράψει με τη γλώσσα των μαθηματικών.

1. Εργαστήκαμε στην αρχή με καλαμάκια και κυβάκια. (συγκεκριμένο φυσικό και τεχνητό εποπτικό υλικό)

2α. Κατόπιν περάσαμε στο μαγνητοπίνακα επικολλώντας φιγούρες παιδιών: (ημισυγκεκριμένο εποπτικό υλικό)

Η ιστορία του μαγνητοπίνακα: "Δυο αγόρια συνάντησαν δύο κορίτσια και παίξανε όλοι μαζί! Πόσα είναι τα παιδιά όλα μαζί;"

Διαλέγουμε από την "αποθήκη του λαγού" τους κατάλληλους αριθμούς και συμπληρώνουμε την άσκηση:

....... + ........ = ..........

2β. Στον πίνακα της τάξης επικολλώντας μπαλίτσες πλαστελίνης (δύο ροζ και δύο γαλάζιες)

γράφοντας πλέον το ίδιο το παιδί ολόκληρη την πρόσθεση.

2γ. Έπειτα περάσαμε στο βιβλίο των μαθητών (εικόνες πραγμάτων) με συμπλήρωση των ασκήσεων ίδιου τύπου από το κάθε παιδί ξεχωριστά και με την ελευθερία να συνεργαστούν με την ομάδα τους αν δυσκολευτούν.

Αντίστροφα κατόπιν διηγηθήκαμε δικές μας ιστορίες για μαθηματικές παραστάσεις και εξηγήσαμε τι μπορεί να σημαίνει το 3 + 1 = 4 κλπ.

Συμπτωματικά εκείνη την ώρα μας επισκέφθηκε ο πατέρας Ελευθέριος και του ζητήσαμε να μας πει και εκείνος (με τη γλώσσα της θρησκείας) μια ιστορία για το 3 + 1! Και πράγματι μας είπε μια υπέροχη ιστορία με ένα ποντικάκι, μια κοτούλα, ένα γουρουνάκι και ένα βόδι! Μια ιστορία που μας δίδαξε ότι δεν πρέπει να αδιαφορούμε για το πρόβλημα του άλλου και να ενώνουμε τις δυνάμεις μας (η αξία της πρόσθεσης από ένα άλλο πρίσμα) για να αντιμετωπίσουμε κάθε κίνδυνο που μας απειλεί!

Πολλές ακόμη ιστορίες μπορούμε και στο σπίτι να διηγηθούμε και να ζητήσουμε από τα παιδιά να τις αποδώσουν γραπτώς κάνοντας χρήση του συμβόλου της πρόσθεσης ή και να τους δώσουμε κάποια πρόσθεση με αριθμούς ως το 5 (ώστε το άθροισμα να μην υπερβαίνει το 10) και να ρωτήσουμε τα παιδιά ποια ιστορία μπορεί να συμβολίζει!

Ακόμη καλύτερο είναι να παίξουμε διάφορα παιγνίδια (εποπτικοποίηση) αξιοποιώντας τις αισθήσεις του παιδιού και κάνοντας χρήση της γλώσσας του σώματος, της μουσικής, των εικόνων κλπ:

Πχ ζητάμε από το παιδί να κάνει τρία βήματα δεξιά και ένα μπροστά. Πόσα βήματα έγιναν συνολικά; (βιωματικός τρόπος - άμεση εμπειρία)

Ή ακόμη χτυπάμε με ένα κουτάλι τρεις φορές ένα μουσικό κουτί και κατόπιν το χτυπάμε και με το χέρι μας μία φορά. Πόσα είναι όλα τα χτυπήματα που ακούστηκαν; (βιωματικός τρόπος - έμμεση εμπειρία)

Το βράδυ, και ειδικά αν η ΔΕΗ μας κάνει και νέα διακοπή, μπορούμε να παίξουμε το παιγνίδι με τους φακούς και να αναφέρουμε στα παιδιά ότι τα φωτεινά σήματα τα χρησιμοποιούν συχνά τα πλοία για να επικοινωνούν μεταξύ τους ή με τη στεριά (φάροι - κώδικας Μορς). Μετατρέπουμε σε άμεσο βίωμα το παράδειγμα αυτό δίνοντας στο παιδί το φακό και ζητώντας του να αναπαράγει τα φωτεινά σήματα που είδε, πχ 3 + 1 ή 2 + 2 και αθροίζοντας κάθε φορά πόσες συνολικά φορές πάτησε το φακό. (το ίδιο ισχύει και για το προηγούμενο παράδειγμα με το μουσικό κουτί)

Κι ένα παράδειγμα κατάλληλο για την ευέλικτη ζώνη και το περιβαλλοντικό μας πρόγραμμα:

Ο Τάσος πήγε στο σχολείο του τρία άδεια κουτάκια από φάρμακα και δύο κυλίνδρους από χαρτί υγείας για να φτιάξουν με την τάξη του στολίδια για το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Πόσα στολίδια θα φτιάξουν με αυτά τα παιδιά; (εποπτικοποίηση: δίνουμε το δικαίωμα στο παιδί να δείξει με τα δάχτυλά του τι άκουσε, 3 δάχτυλα με το ένα χέρι και δύο με το άλλο ή το ίδιο με κυβάκια δύο διαφορετικών χρωμάτων)

Δεν ξεχνάμε και την ... πρόσθεση της οικογένειας. Πόσα παιδιά και πόσοι μεγάλοι είναι στην οικογένεια; Πόσα μέλη έχει συνολικά η οικογένειά μας;

Σε κάθε περίπτωση να θυμόμαστε ότι τα Μαθηματικά της Πρώτης τάξης είναι απαραίτητο να συνοδεύονται από εποπτικό υλικό και όχι να γίνονται με αφηρημένους αριθμούς... Μόνο έτσι το παιδί θα περάσει αργά και σταθερά και στην αφηρημένη σκέψη. Αλλιώς τα Μαθηματικά θα του γίνουν ένας μπαμπούλας για ολόκληρη τη μαθητική του ζωή και δε θα οικοδομήσει μαθηματική σκέψη.

Και με βάση όσα αναφέρθηκαν παραπάνω να υπογραμμίσουμε ότι η χρήση του εποπτικού υλικού διέπεται από κανόνες. Πχ υπάρχει ιεράρχηση στα είδη εποπτικού υλικού: Ξεκινάμε από τα συγκεκριμένα φυσικά και τεχνικά υλικά, περνάμε στο ημισυγκεκριμένο υλικό και κατόπιν στα σύμβολα. Αντίστοιχα η σκέψη του παιδιού βαίνει προοδευτικά από το συγκεκριμένο, στο ημισυγκεκριμένο, στο συμβολικό και καταλήγει στις έννοιες. Μάλιστα στα 6 - 8 χρόνια επιμένουμε στην πολλαπλή χρήση του συγκεκριμένου υλικού και λιγότερο στο συμβολικό. Στην ηλικία των 8 - 10 ετών χρησιμοποιείται όλο το υλικό, έμφαση όμως δίνεται στο εικονικό υλικό. Στην ηλικία των 10 - 12 ετών το συγκεκριμένο υλικό χρησιμοποιείται τόσο, όσο είναι απαραίτητο για την αντίληψη και κατανόηση των διαφόρων μαθηματικών εννοιών, η έμφαση όμως δίνεται στο συμβολικό κυρίως υλικό και στις έννοιες. (1)

Γενικότερα η εποπτικοποίηση μιας διδασκαλίας γίνεται με τους εξής τρόπους:

α. Απεικόνιση
β. παράσταση - σχηματοποίηση - σχεδιαγραμματοποίηση
γ. δραματοποίηση
δ. κατασκευή μοντέλου (2)

ή σύμφωνα με άλλους έχουμε τις εξής επιλογές:

Πηγή εικόνας

Κι αξίζει (από την ίδια πηγή) να λάβουμε υπόψη και αυτό:

Τι επομένως πρέπει να επιδιώκουμε με το εποπτικό υλικό;

1. Να κινητοποιεί όσες περισσότερες αισθήσεις γίνεται.
2. Το ίδιο το παιδί να χρησιμοποιεί το εποπτικό υλικό και να μη μένουμε μόνο στην επίδειξη από το δάσκαλο ή το γονιό.

Και βεβαίως να αξιοποιούνται κατάλληλα τα βιώματα από την καθημερινή ζωή του παιδιού, να συνδέσει δηλαδή τα Μαθηματικά με τη ζωή και να μάθει όπως έμαθε και τη μητρική του γλώσσα και τη γλώσσα των Μαθηματικών.

______________________________

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

1. Σ. Ριμπά, Μεθοδολογία της Διδασκαλίας των Μαθημάτων του Δημοτικού Σχολείου, Αθήνα, 1982, σελ. 150

2. Ι. Γ. Κουτσάκος, Σύγχρονη Διδακτική, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου, 1993, σελ.283